کمتر از ۴۰ روز به آغاز رقابتهای جام جهانی باقی مانده است. در ۴ سال گذشته مسوولان کشور ادعاهای بسیاری در مورد ظرفیتهای ایران در زمان برگزاری جام جهانی کردهاند. در این ۴ سال، مسوولان از ادعای میزبانی مشترک با قطر به اعلام آمادگی برای پذیرش میهمانان جام جهانی قطر رسیدند.
از اعلام آمادگی هتلها تا روادید رایگان برای تماشاچیها. حالا در آستانه جامجهانی مشخص شد که واقعیت، فاصله بسیاری با آرزوی مسوولان دارد. به فاصله ۳ روز از اظهارات رئیس جامعه هتلداران ایران که گفته بود تا امروز حتی یک رزرو هم برای میزبانی کیش در جام جهانی قطر نداشتهایم، سازمان منطقه آزاد، دلیل اصلی رزرو نشدن هتلهای کیش را عدم صدور ویزا از طرف قطریها عنوان کرده.
باید پرسید حتی در صورت صدور ویزا از طرف قطری، ایران چقدر زیرساختهای پذیرش توریست را دارد؟ حدود ۲ میلیون نفر از سراسر جهان برای تماشای رقابتهای جامجهانی به قطر خواهند رفت. توریستهایی که از امکانات مالی خوبی برخوردار بوده و تماشای فوتبال را همراه با خوشگذارنی میخواهند. واقعیت این است که ایران به دلیل محدودیت در آزادیهای اجتماعی مقصد مناسبی برای توریسم بینالمللی نیست.
گزارشی از یک مطالعه تحقیقی توسط شرکت اطلاعات سفر فورواردکیز نشان ۶۵درصد تماشاچیهای جامجهانی عازم دبی خواهند شد. در این بین، ابوظبی با ۱۴ درصد، جده عربستان با ۸ درصد، مسقط عمان با ۶ درصد و مدینه عربستان با ۳ درصد در رتبههای دیگر قرار دارند. سهم ایران در این میان صفر است و دلیلش قابل درک...
با توجه به ضعف در زیرساختهامثل کیفیت پایین هتلها، ضعف در ساختار حمل و نقل و ناوگان فرسوده هوایی و با تاکید بر محدودیت در آزادیهای اجتماعی منطقی است که نام ایران حتی پس از مسقط و مدینه نیز به عنوان مقصد توریستها مطرح نباشد.
حتی اگر قطر همکاریهای لازم را نکرده باشد، باشد پرسید که چطور عربستان، عمان و امارات موفق به همکاریب با قطر شدهاند؟ بهتر نیست که مسوولان به جای اینکه قطر را مسوول عدم جذب توریست بدانند، ریشههای این ناکامی را کشف و علاج کنند؟
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟